Mehmet Akif Ersoy (1873-1936), Arnavut asıllı Türk şair, veteriner hekim, öğretmen ve siyasetçidir. Türkiye Cumhuriyeti ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin ulusal marşı olan İstiklal Marşı’nın yazarıdır. İstanbul’da doğmuş, Bayramiç’te büyümüş, Fatih Medresesi’nde eğitim görmüştür. Safahat adlı şiir kitabının yanı sıra çeşitli makaleler ve çeviriler de yapmıştır.

1873 yılında İstanbul’da doğan Ersoy, öğrenim hayatına ilk olarak Fatih Medresesi’nde başladı. Daha sonra sırasıyla İstanbul Darülfünunu Edebiyat Fakültesi ve Tıp Fakültesi’nde eğitim gördü. Ancak eğitim hayatını tamamlayamadan babasının ölümü nedeniyle öğrenimini yarıda bırakmak zorunda kaldı.

Mehmet Akif Ersoy, 1908 yılında yayımlanan Safahat adlı eseriyle edebiyat dünyasına adım attı. Safahat, döneminin Osmanlı toplumundaki dini ve sosyal meselelere eleştirel bir bakış açısı sunuyordu. Ersoy, daha sonra Milli Mücadele döneminde kaleme aldığı şiirleriyle de ün kazandı.

Mehmet Akif Ersoy, Milli Mücadele’nin önemli isimlerinden biriydi. Kurtuluş Savaşı döneminde, milli mücadeleye destek vermek amacıyla şiirler yazdı ve milli mücadeleye katılmak için cepheye gitmek istedi. Ancak sağlık sorunları nedeniyle cepheye gitmekten vazgeçti.

Ersoy’un en ünlü eseri, Türkiye’nin milli marşı olan İstiklal Marşı’dır. Ersoy, 1920 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından açılan bir yarışmada İstiklal Marşı’nı yazmakla görevlendirildi. Marş, Türkiye’nin bağımsızlık mücadelesindeki kararlılığı ve mücadele azmini yansıtan güçlü bir metindir.

Mehmet Akif Ersoy, Türk edebiyatının yanı sıra, düşünce hayatındaki etkisiyle de önemlidir. İslam ve Türk milliyetçiliği gibi konulardaki görüşleri ve eleştirileri, dönemin Osmanlı toplumunda büyük yankı uyandırdı.

Ersoy, Türk edebiyatı ve düşünce hayatına önemli katkılarda bulunmuş bir yazar ve düşünürdür. Eserleri, Türkiye’de ve dünya genelinde hala okunmaya ve değerlendirilmeye devam etmektedir. Mehmet Akif Ersoy, 27 Aralık 1936’da İstanbul’da hayatını kaybetmiştir.